19 października 2019

Cygańska królowa października



Melancholijne dni! Oczarowanie oczu!
Lubię przyrody pożegnalny strój,
Gdy się wspaniale krasy jej roztoczą.
W purpurze, w złocie więdniesz, lesie mój...
W gałęziach wiatr i świeży dech w przeźroczu,
I mgieł na niebie białopłynny zwój,
I rzadki słońca blask, i pierwszy podmuch mroźny,
I oddalonej Siwej Zimy groźby.

Puszkin

Całe szczęście, że istnieje październik. Jeszcze ciągle odchorowuję trochę niespodziewany koniec lata, ale te kolory, splendor ogrodu, cała leśna bajka i powolne przechodzenie w chłód jakoś mnie przyzwyczajają do myśli, że lato minęło, naprawdę, nieodwołalnie, absolutnie i teraz jesteśmy w innym królestwie, pod innymi rządami, niż Jaśminowa Królowa.

Dni się kończą szybciej i zaczynają w powolnym rozwidnianiu. Trawa jest sztywna i zimna, codziennie mniej liści, a grzyby szaleją. Mały zaliczył pierwsze jesienne, kaszlące przeziębienie, a ja wyciągnęłam wełniany szalik. Ale kolory wynagradzają wszystko. Nie umiem tego opisać, a zdjęcia nie oddają nawet w połowie tych tysięcy półtonów, odcieni, jak najpiękniej haftowany złotogłów, każda tkanka liścia to cud malarskiej palety. No i mam czarcie kręgi w ogrodzie, grzyby za grzybami.






Pomidory nadal owocują, pełno zielonych w szklarni. Oby zdążyły dojrzeć przed nadejściem przymrozków - nawet znicze wtedy nie pomogą, rozpalane na noc.  Chłód przychodzi do nas nagle, mocno i długo. Zimy mamy wczesniej a wiosny później - taki to skrawek kresów.



 Muchomorów pełno, są nawet pod ławką do siedzenia, przy kompoście, koło szklarni. Lubię ich wesołe kapelusze - zawadiacka gwardia jesieni:)






To już liściowa pora. Szeleści wszystko, brodzimy w tym po kostki.



 I tak powoli, uroczyście, w tym haftowanym płaszczu wkraczamy w listopad. melancholijną porę, otulenie kocami, gorące herbaty, szale, siwe ugory i drzewa bez liści. To przed nami, gdy przywlecze się listopadowa Buka - a na razie jeszcze splendor. I Cygańska Królowa października.





5 komentarzy:

  1. W jesieni to ja lubię oglądać zdjęcia, bo są wykadrowane i coś ładnego pokazują. Cudne jest to zdjęcie pierwsze ale wszystkie fotki są urokliwe. Tak, masz rację to czas grzybów... może rzeczywiście gdyby nie było października nie było też i grzybów?
    Serdecznie pozdrawiam Ciebie i całą twoją rodzinę :)

    OdpowiedzUsuń
  2. Też lubię jesienne zdjęcia, zatrzymują czas. Tych lisci ze zdjec dzisiaj juz nie ma - wlasnie je zgrabilam. Taki los:)
    Dziękujemy za pozdrowienia! A wiersz też kocham, Agnieszko, a w wersji oryginalnej czaruje zaśpiewem:)

    OdpowiedzUsuń
  3. Piękny wiersz. Piękny... Dziękuję Kalino. Czytam cię od lat i zawsze mnie zachwycasz swoją wrażliwością.
    Gosia

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Na zdrowie i do zapamiętania Gosiu.Sama się tym podkarmiam, piękne wiersze mają zadziwiającą zdolność napełniania człowieka czymś jaśniejszym:)

      Usuń

Dziękuję, że zostawisz ślad :)