01 listopada 2023

Różo powiedz róży


Dziś taki nostalgiczny dzień - lubię go spędzać na oglądaniu zdjęć i spacerach w ogrodzie, po okolicy, albo po prostu, pić herbatę i siedzieć w fotelu, słuchając, jak pomyka jesień. Bo co możemy poradzić? Tylko kochać i pamiętać.  
 Podczas wizyty w domku Dziadziusiów zrobiłam zdjęcia zdjęciom w albumie - to przepiękne zdjęcie Pradziadków. Dziadziuś na kolanach Taty. 


 

A tu piękne wspomnienie z wakacji z siostrą - Dziadziuś trzyma mnie za rękę.

 


A w ogrodzie jest teraz tak - cichutko sobie wszystko przemija i przypomina nam, że powinniśmy sobie odpuścić, po prostu.
Puścić wolno te jesienne liście.
 



 






Zrobiłam listopadowy bukiet:





I popełniłam listopadowy chlebek. Na dzisiaj zostawiam sobie piekny wiersz:


Powiedzcie to dalej

Różo powiedz róży
szpaku powiadom szpaka
ogary szczekajcie ogarom jak zwykle w wielu tonacjach
czaplo wypaplaj czapli na żółtych nogach stojąc
mrówko powtórz to mrówce-

- miniemy. 
 
Potoczy się dalej
ziemia niebo powietrze
tylko ten kamień na polu
ten sam wciąż księżyc przed deszczem
wiara co pije ze skały
bez nas zostanie jeszcze 
 
J. Twardowski

2 komentarze:

  1. Maria Pawlikowska-Jasnorzewska
    Jesień

    Już jesień rodzi się w moich oczach
    Króluje przez kilka miesięcy i odchodzi
    Jestem jak jesień złota szczera, ciepła, zimna
    Kocham jesień, kiedyś przysypie mnie liśćmi
    Jestem jesienią, widzę że przemijam..*
    Póki co, cieszmy się,że jesteśmy po tej stronie,a kalinowy blog wciąż nam pokazuje jak można wspaniale żyć i cieszyć się życiem.

    OdpowiedzUsuń
  2. Zmarli żyją dotąd,dokąd się o nich pamięta,bo ludzka pamięć jest nieśmiertelna.

    OdpowiedzUsuń

Dziękuję, że zostawisz ślad :)