Ciepły dzień

Nawet u nas dzisiaj pocieplało. Jakby czar zdjęto ze zmrożonej ziemi. Wszystko rzuciło się kwitnąć, zapylać, brzęczeć. Zafascynowana oglądałam pszczoły i trzmiele w krokusach i  na leszczynie - to widok tak chwytający za serce, że podnosi człowieka od razu wzwyż. Jakby się samemu dostało skrzydła. Przetrwały, są znowu, kwitną. Latają. Kolejna zima za nami i kolejna wiosna nasza.

Przebiśniegi, niestrudzone. Zawsze w awangardzie.

 Czarne porzeczki już w pączkach, rabarbar wysuwa nos. Pierwsze listki róż.

W szklarni jeszcze nic nie wzeszło, ale czekam cierpliwie, a raczej niecierpliwie - jak Tadzio z książki o Ani Shirley, który to z siostrą Tolą posadził ogródek. I na swojej grządce co pięć minut sprawdzał, czy coś nie wyrosło.

Wokół róż chcę upleść płotki wiklinowe.

Cywilizacja. W klapeczkach wyjdę po sałatę! Mam dróżki w szklarni z resztek kostki.

W kuchni mam hiacynty, powielkanocnego zająca, piliśmy dzisiaj szejki z kaszy jaglanej z mrożonymi malinami i w ogóle - jak u Miłosza, dzień taki szczęśliwy.

Prostując się, widziałam błękitne niebo i stada gęsi.