Marcowy śnieg i atencyjne koty

 

Tak, to nie fotomontaż. To Atencyjne Koty Kaliny, w skrócie AKK. Wszystkie, dosłownie wszystkie nasze koty są kolankowe. Kiedy zobaczą człowieka i kolana, natychmiast pakują się z entuzjazmem, gotowe mruczeć i oczekując intensywnego głaskania. Próba odpoczynku przy kawie i kominku wygląda tak.

 

 

A to Kulka. W końcu zdrowa, kolejny antybiotyk pomógł chyba, miejmy nadzieję, na dobre. Waży już prawie 2 kg:) Będzie mogła przejsć sterylizację. Reszta już zabezpieczona. Kulka to najmilszy, najbardziej pacyfistyczny kotek świata. Nawet pazurków nie wysuwa.  Mruczy cudnie, jest wielkim tchórzem, od domu oddala się na kilka kroków i miauczy rozdzierająco, gdy my odchodzimy poza zasięg jej wzroku. Wczoraj wlazła pod tuje i rozpaczała, bo miała kilkanaście susów do schodków. Musiałam ją zanieść na rękach. Nie to, co Rudy i Puchatka, którzy buszują po naszym lesie, polują na ryjówki i krety i wspinają się po drzewach. Stara Kicia głównie już śpi. Jak Bonifacy na zapiecku, na podgrzewanej podłodze w łazience.

 

 

 

A dzisiaj spadł śnieg. O taki ładny.

Wczoraj ogarnęłam szklarnię, dzisiaj będę siać w środku sałaty, mizuny, rzodkiewkę, szpinak, pak choi, cebulę i pory na rozsadę. Pomidorki już wykiełkowały, papryki też. bakłażany stoją marnie. Może światła mało, może nasionka złe. Zobaczymy, w sobotę dosiewam drugi rzut.

Zaczęłam wiosenne porządki w ogrodzie wczoraj, ale dzisiaj musze poczekać, aż śnieg się stopi. Gęsi lecą, ciemnieje niebo. Słońce mocne, wesołe, zupełnie już wiosenne. Tulipany wynurzają noski, czosnki też. Marcowy śnieg się nie utrzyma, wiosna tańczy w sercu i na kapiącym dachu i śmieje się z tej Buki na całego. Pora malować ławkę na wiosenny błękit:)