Podróż do Moskwy, część IV. Sobory i skarbiec kremlowski.

Оружейная палата. Tak nazywa się skarbiec, zwany też zbrojownią kremlowską, choć zbroje i broń to ledwie niewielki ułamek kolekcji. Mieści się to w pięknym budynku z 1851 roku, wewnątrz urządzonym w stylu imperialnym.

Schody, czerwone dywany, pąsowe zasłony, stiuki, kolumny i żyrandole jak galaktyka. Nie pozwolili robić zdjęć, więc muszę się posiłkować do opisu tym, co znaleźć można w internecie. Do opisu szaleństwa - bo to, co znajduje się w skarbcu naprawdę oszołamia.

Sala za salą, oglądamy kilkusetletnie zbiory biżuterii, ewangeliarzy, krzyży, "sukienek" ikon, naczyń, od tac, ważących na oko po dobre dwadzieścia kilogramów, wszystko z czystego złota, po serwisy, dzbanki, kielichy, mszalne i inne, suknie, karety, szaty liturgiczne - galeria nie ma końca. Pierwszy pokój oszołamia. Ma się ochotę zastygnąć nad każdym dziełem sztuki, nad koliami z szafirów, nad wysadzana perłami okładką biblii, nad emaliowanymi puzdereczkami z wzorem z rubinów, należącym do małej księżniczki...

a potem drugi pokój. Jeszcze więcej. I trzeci. Jeszcze więcej. Setny kielich, pięćdziesiąta okładka, dziesiąty relikwiarz, kadzielnica, kolia, diadem...

Że to się uchowało. Że nikt nie przetopił. W opisie cudów migają imiona, znane z historii. Widze ich, w tych koronach, obszytych gronostajowym futrem, te kobiety w karocach o kołach pokrytych złotem, te szczupłe palce księżniczek i królewien, wciągające koronkowe rękawiczki.

 

Ale za dużo, za wiele - wzrok się gubi na połyskujących ornamentach. Która to gablota, dwudziesta?
Tony złota. Nigdzie nie widać imperialnego przepychu tak bardzo, jak tu, w cichym szeleście sal, wśród migotania precjozów z dawnego snu świata.

O ile dobrze pamiętam, dar króla Jerzego dla cara Aleksandra?

Karoce cesarzowej

Jakie one miały talie? Te młode panny... Katarzyna wychodziła w niej za mąż w wieku szesnastu lat...

Trony. Jeden podwójny, dla braci, równocześnie koronowano Iwana V i Piotra I, ale Iwan był ograniczony umysłowo i nie rządził. Dwugłowe orły. Złoto.

 

 

A tutaj można zobaczyć oczyma własnymi, jak to wyglądało. Koronacja Aleksandra III i Marii Fiodorowny, w tych klejnotach, które oglądaliśmy za szybą...

Maria Fiodorowna, z Romanowów. A niżej rycerze, konie, a potem - wychodzimy na dwór, oglądać sobory.

Oddycha się zimnym powietrzem z dziwnym mętlikiem w głowie. Złote kopuły lśnią, mimo pochmurnego dnia. Mijają nas koreańscy turyści, z mapami, z folderami. Oglądamy armaty, dzwony, cerkwie, ale wszystkiego jest za dużo, za szybko. Patrzę sobie na brzozy przy soborze, na sikorkę, skaczącą po wiotkiej gałązce. Podróż w przeszłość porusza, ale życie jest takie samo, zawsze. Wtedy też były zimy, brzozy i sikorki. I śnieg pod Kremlem.

Sobór Uspienski, zdjęcie wewnątrz ze strony rosja24