Lemoniada z kwiatów czarnego bzu, róże, ogród i tuptające Lato

Jest czerwiec, kwitnie czarny bez, więc zbieramy.

 Czarny  bez, gdy kwitnie, jest biały - nieodmienne zdziwienie Małego. Jest piękny, kędzierzawy, puchaty, jak koronki, pachnie trochę apteką a trochę babcinym domem,  herbatka z suszonych kwiatów będzie wspaniała na wszystkie jesienne wirusy, napar łagodzi też problemy skórne.

 

No  i można zrobić domowa lemoniadę! Zdjęć lemoniady jeszcze nie mam, będę stawiać dzisiaj, a ponieważ robi się kilka dni, pokażę potem.

Lemoniadę z kwiatów czarnego bzu robi się tak: na trzy litry wody około 8-10 łyżek trzcinowego cukru, można tez miód, można zwykły cukier jak ktoś lubi. Po jednej cytrynie i limonce (są tacy, co kroją też pomarańcze). Sparzyć skórkę, pokroić w plastry, układać w słoju na przemian - kwiaty bzu i cytrynkowo - limonkowe plastry, zalać wodą z cukrem, zamknąć, zostawić na 3- 5 dni, najlepiej w słoneczku. Przecedzić, schłodzić, podawać z lodem, plastrami świeżej cytrynki, melisą, miętą, ba, nawet z bazylią jak ktoś lubi.

Z domowych wieści - Duży skończył pracę magisterską i czeka na poprawki, Średni czeka na wyniki matur, mały na wakacje. Ja czekam na róże - właśnie zaczynają kwitnąć. I piwonie, damy dworu lata.  I jest baśniowo. Wstaję po piątej  rano, idę na ogród, podlewam - pomidory już podwiązane, kwitną, fasolkę szparagową albo coś mi zjadło, albo nasiona były stare, bo wzeszły cztery sztuki z torebki. Będę siać na nowo. Jest ta urokliwa, ukochana pora białych kwiatów - jaśmin do bzów - akacje, biedrzeńce. Jest szaleństwo zieleni i koszenia, pielenia i radości, że na to się czekało całą zimę. Na te pół godziny przed pracą, gdy staje się przed różą, którą się samemu posadziło, a ona rozkwita.

 

 

 

 

A to bramka o piątej rano. 

Dzień dobry, Lato:)