Milion, milion, milion traw. I wiersze chodzą po głowie, a jeż po ogrodzie.

 Ewa Najwer

Święta trawo,

pokorna służebnico ziemi,

najbliższa jak koszula,

najwiosenniejsza, najranniejsza.

Zwierzęta Ewangelii i Anioły Pańskie

szły po tobie ledwie że muskając.

Tonęły w tobie ostrza i kopyta koni,

żłobiły buty twarde jak szlifierski kamień.

Z przytulonymi dziećmi – nasiennymi kłoskami

zapadałaś w wytarte skiby, w podziemne ciemnice

i trwałaś tam, rodząc uparte potomstwo,

które uczyłaś zawsze iść do słońca.

Córko Jaira, naucz wytrwałej nadziei,

której nie ugnie zwątpienie.

Zaczął się czas traw. A ja chodzę między nimi i w głowie mi śpiewa Keatsem, Whitmanem...

-  Stachurą.

 Trawo, trawo, skromna i boska! 

- Tuwimem

 Trawo, trawo do kolan! Podnieś mi się do czoła, Żeby myślom nie było. Ani mnie, ani pola. 

- Gałczyńskim ...

Zaświeciła na trawach rosa, blask ogromny na ziemię się przelał; pierzchły chmury i zniżyły się niebiosa jak srebrny, przydymiony kandelabr.
Albo tak, najprościej:

Joanna Jankowska

Trawa to myśli ziemi zielone od snów

nie depcz jej - gdzie świetliki będą się modlić?

Trawa gada do mnie Leśmianem, który tak naprawdę nazywał się Lesman, ale zmienił nazwisko za pomocą dwóch znaków miękkich, najkrótsza i najwspanialsza zmiana nazwiska w historii! -  namówiony przez wujka, Langego, który zresztą  napisał genialny wiersz o kawie, znacie?

Witaj mi, witaj, wonna czaro mokki!

Kocham twa duszę, o płynny hebanie,

Aromatyczne pary twej obłoki,

Którymi buchasz w polewanym dzbanie..

No ale miało być o Leśmianie, którym szumią trawy. O tak szumią.

Kto całował mak w zbożu - nie zazna niedoli!

Trawa z ziemi wyrwana pachnie, lecz nie boli...

Kocham stopy twoje bose,

Że deptały kruchą rosę, rozróżniając na oślep chabry od kąkoli.

A poza trawami to mamy deszcze, codziennie, i ciepło, i ogród szaleje, kwitną irysy, zaczynają róże, dzikie ziele wyłazi w ogródku, co naprawdę widać na zdjęciach, lebiodę na przykład:) Chociaż walczę z nimi jak dzielny Don Kichot. Od wtorku Mały będzie miał egzaminy, a Średni z kolei kończy sesje. Nabyliśmy drogą kupna, jak Grażynka mawia, hamak, sprawdza się idealnie. Zdjęcia hamaku będą ze zdjęciami werandy. Na razie ogród:

Naparstnice zaczynają zakładać różowe kolczyki, kolczyki Izoldy, znowu Gałczyński. Pleciemy wianki i jemy sałatę, doba jest za krótka, by ogarnąć wielkie nadchodzenie lata.

A to ogrodowy gość. Dzień dobry panie jeżu.

Pro­szę, pro­szę, roz­gość się ser­decz­ny,

ro­zej­rzyj się do­kład­nie po wszyst­kim;

to jest czaj­nik - praw­da jaki śmiesz­ny?

z gwizd­kiem.