O niecnym procederze myszy polnych, ciągle spóźnionej wiośnie i sprawach różnych, jak zawsze.

Policzki mnie palą od wiatru - wieje od tygodnia prawie, zimnawo, z nutą jakiejś islandzkiej nostalgii, jakby wiatr poocierał się o lodowce i niczym zziębnięty, mruczący kot przywędrował do nas ze stadem szarych chmur. Pędzą te chmury nieustannie, sypiąc czasem gradem, częściej deszczem, pusząc się nisko.

Nie obrażam się na pogodę, mój Dziadziuś mawiał, że nie ma złej pogody. Deszcz jest potrzebny oziminie, ogrodom, a co do chłodu to w takiej na przykład Islandii jest zimniej w kwietniu. Ubieramy się ciepło, wspieram Miłego duchowo przy skręcaniu konstrukcji szklarenki, drepcząc obok w dwóch swetrach, kurtce, czapce i kapturze na niej. 

Przyroda powoli robi swoje - trawy rosną, kurdybanki kwitną, fiołki jeszcze nie, ale migdałek już pączki różem maluje. Wieczory są smakowite, przez uchylone okno słychać drozdy, przyjemnie odpoczywać po ciężkiej pracy i utupaniu sie po całym dniu.

Dostałam pierwszą recenzję Mokraczka- bardzo pozytywna, ciepła. W dodatku recenzent odkrył fakt przeze mnie zupełnie niespostrzeżony, że stworzenia mięsożerne to u mnie elementy przestępcze!

-  ale, ale, nie tylko one! Cytuję mego kochanego Profesora recenzującego:

"Niecny proceder uprawiają też niewinne z pozoru myszy polne. Otóż szelmy owe prowadzą oberżę, a zatrzymujących się w niej wędrowców usypiają, okradają i oddają mrówkom na pożarcie."

Uśmiechałam się wielokrotnie, czytając. Serdecznie Profesorowi dziękuję, zwłaszcza za wiarę w autorkę i za poczucie humoru.

Co poza tym? Doba jest za krótka. Jak zawsze, mam dużo chęci działania, ale sił i możliwości mniej. Trzeba by zrywać kurdybanek, pikować sałatę, zrywać pączki do wiosennych szejków, pokrzywa młodziutka aż rwie się do rwania, trzeba pielić, kopać, nawozić, strzyc, ale i innych spraw mnogość. Po urodzinach Dużego zbliżają się urodziny Elfa, czeka Zarzecze, zaniedbałam malowanie ilustracji, nie nadążam z domowymi pracami - ale na szczęście pomaga mi już teściowa, która uzupełniła naszą domową familię swoją ciepłą i serdeczną osobą wróciwszy zza wielkiej wody.

Dajemy radę.

Jeśli ktoś jest w posiadaniu wypróbowanego przepisu na wegetariańskie danie, które może pojawić się na wegetariańskim weselu, bardzo proszę o link:) Zaczynam zastanawiać się nad menu, bo to już za trzy miesiące, a gotować będziemy sami:) Coś wyglądającego efektownie, smakowitego i nietrudnego.

Pozdrawiam wiosennie spod ciepłego koca, zaglądajcie, zawsze czekam na odwiedziny. Szklarenkę mam nadzieję pokazać jeszcze przed niedzielą.

Wasza spóźniona jako ta wiosna

 Kalina