Charles Kingsley
Wielki Tydzień
Spójrz na Ziemię, Wielkanoc się gości,
Jak róże jej Stwórcy wyrastają,
Nasiona tak długo spały w ciemności,
Spod śniegów zimowych już się uwalniają.
Raduje się Ziemia wraz z Niebiosami,
Pola i ogrody wiosnę pozdrawiają,
Zarośla i lasy dzwonią głosami,
Podczas gdy ptaki budują i śpiewają.
Wy, których nasz Stwórca obdzielił
Mocą słodkich ptaków nieznanych,
Użyjcie kunsztu, który Bóg zaszczepił,
Użyjcie przyczyny, nie siebie samych.
Kiedy radość płynie z Ziemi i Niebiosów,
Każdy ich hołd Wielkanocy składają
Praca rąk, śpiew głosów
Jak ptaków, które budują i śpiewają.
Eversley, 1867
Wielki Tydzień
Spójrz na Ziemię, Wielkanoc się gości,
Jak róże jej Stwórcy wyrastają,
Nasiona tak długo spały w ciemności,
Spod śniegów zimowych już się uwalniają.
Raduje się Ziemia wraz z Niebiosami,
Pola i ogrody wiosnę pozdrawiają,
Zarośla i lasy dzwonią głosami,
Podczas gdy ptaki budują i śpiewają.
Wy, których nasz Stwórca obdzielił
Mocą słodkich ptaków nieznanych,
Użyjcie kunsztu, który Bóg zaszczepił,
Użyjcie przyczyny, nie siebie samych.
Kiedy radość płynie z Ziemi i Niebiosów,
Każdy ich hołd Wielkanocy składają
Praca rąk, śpiew głosów
Jak ptaków, które budują i śpiewają.
Eversley, 1867
Przed i po
Małe, dzielne bakłażany i pomidorki
I inny, wesoły drobiazg doniczkowy, pogodny duchem jak Colas Breugnon.
I te ogrodowe, nieustraszone, zmartwychwstające po zimie:)
Wszystkie uczą mnie, mimo tego, co wokoło - nie zapominać o radości zmartwychwstania.
Prawdziwego rodzinnego Święta wam życzę.
OdpowiedzUsuńZdrowych świąt 😀
OdpowiedzUsuń