Hej, marcu! Groszki i przebiśniegi.

Marzec nastał.
Dzisiaj było szesnaście stopni na plusie. W sobotę widzieliśmy z Miłym dwa bociany, lecące. Gęsi lecących nie zliczyć. Leszczyna w złocie, a moje groszki cukrowe na pędy wyglądają tak:

Posiałam dwa tygodnie temu, groszek napierw wymoczyłam w wodzie z dwie godziny. Plastikowe pojemniczki takie jak na ciasto weselne u nas w sklepie dosłownie za grosze. Najpierw są świetną miniszklarenką, a jak roślinki podrosły, odkrywam i hartuję sobie. Dzisiaj pędy powędrowały do sałatki z jajek na twardo i łososia. Pycha. A zostało jeszcze sporo.

Teraz jest najpiekniejszy czas przebiśniegów. Nie mogę się nacieszyć - jak dla mnie, kwiat doskonały. Zieleń z bielą to najszlachetniejsza arystokracja przedwiośnia.Kolorowe krokusy to przy nich pstrokata gromada błazenków. Przebiśniegi to księzniczki z tajemniczych wież. Czarodziejki z zakątków leśnych i cienistych, wysuwające te delikatne alabastry ze starych, zimowych liści.
Marcu, dziękuję za przebiśniegi!

Przebiśniegi

Gdy dni słonecznie zwiosennieją,

czas rozmarzony zwolni biegu,

i rozbudzonych snów nadzieją,

odżyje w kwiatach przebiśniegów.

Dywan zielonych traw rozwinie,

drzewa posypie ptasim trelem,

bazie okoci na wierzbinie

i w oczy spojrzy życiu śmielej.

Wtedy się skończy długa droga,

wytęsknionego dotknę brzegu,

gdy będę mógł ci ofiarować

mały bukiecik przebiśniegów.

Jan Lech Kurek