Rozważna i romantyczna

O zmierzchu żaglowce chmur zwinęły żagle i cała deszczowa armada popłynęła na północny wschód, zostawiając świat chłodnym, wilgotnym, czystym i  zdziwionym, że już po ulewie. Las wchłonął wszystko, jak gąbka z mchu, zawilców i młodej zieleni, na podwórzu została jedna kałuża, w której odbijają się brzozy i zorza wieczoru.

Udało mi się umyć okna i sprzątnąć większość pokoi, teraz szykuję przepis na cykorię, patrzę na kwitnące mirabelki, jak księżniczki w bieli i słucham kosa przez otwarte okno.

Średni odebrał dzisiaj tytuł laureata, Dużemu wystawiono już oceny, w ostatni piątek kwietnia ma koniec roku. Mały zaanektował laptop Dużego i podbija wirtualne imperia, szczęśliwy, że jest wolne i nie trzeba chodzić do szkoły.

Jeśli jutro będzie pogoda, wyprawię się na ziółka, na łąki za las.

Jeśli nie, będę malować łazienkę:)

Nie celebruję jakoś specjalnie wielkanocnych dekoracji, w tym roku będą białe tulipany, patyczki, mech i stare dzbanki. Chorowałam trochę na czajniczek w błękity i róże firmy Green Gate, ale cena mnie skutecznie odstraszyła, wytłumaczyłam sobie, że mam mnóstwo czajniczków, nie potrzebuję nowego, jestem duża i nie mogę ulegać materialistycznym apetytom:)
 Zresztą, jeśli już, powinnam kupić sobie książki, lista wymarzonych ksąażek jest długa jak wstążki od kapelusza  Marianny. A tu nie, romantyczna dusza uparła się na czajniczek, maruda jedna.

W ramach poczajniczkowej terapii, gdy jeszcze ta romantyczna we mnie fochała się na tę rozważną,  przeszukałam swoje i rodzinne kątki, po czym z zachwytem odkryłam śliczne emaliowane miski, stary dzbanek z Olkusza, odrapany stolik i inne zwyczajne cuda. Takich nie ma w żadnym sklepie! Poszwendałam się też pod kwitnące mirabelki, powdychać chłód, wieczór i zapach, pogładzić korę maleńkich piękności. Rozważna i romantyczna uściskały się we mnie znowu, gdy oczy się śmiały do tego piękna. Czajniczek stracił chwilowo znaczenie, odpłynął w dal.

 Niebo jak ametysty. Cudowny, zwyczajny wieczór. 

Stoję pod mirabelkami, marznę i słucham kosa, urządzającego mi koncert w modrzewiach.

 Czuję, jak wiosna wypełnia mnie od stóp do głów, czysta i jasna, za darmo dla wszystkich, dla każdego.

Popatrzcie, jest.

Wiosenny ugór i brzozowo- mirabelkowy gaik o zmierzchu...

... i o poranku.