Czas konwalii

Właśnie kwitną...

O, zielony Konstanty, o, srebrna Natalio!
Cała wasza wieczerza dzbanuszek z konwalią;
Wokół dzbanuszka skrzacik chodzi z halabardą,
Broda siwa, lecz dobrze splamiona musztardą,
Widać podjadł, a wyście przejedli i fanty -
o, Natalio zielona, o, srebrny Konstanty!

          O naszym gospodarstwie (1934)

Noc zabije nas nie mieczem, lecz jaśminem i konwalią -
I zaciszem mogił - i oddechem sadu!
Prędzej pochwyć treść nocy i ucałuj i spal ją,
Żeby po niej nie zostało ani śladu!

Leśmian

Nie chcą słuchać mych kazań gwiazdy sprawiedliwe
konwalie pierwsze z brzegu bliskie więc samotne
wszystkie góry spokojne jak wiara cierpliwe
miłości z wadą serca
a takie wciąż czyste

J. Twardowski

Konwalio, kruche marzenie korzeni dębu

o kasztelankach z trzynastego stulecia;

również my pragnęlibyśmy zatracić się w dąbrowach

i brać w ręce drobniutkie przedmioty z alabastru.

Deml 

Królowo Dolin- rzekła Konwalia
- zapytaj czułą Chmurę,
a odpowie ci, dlaczego
błyszczy na porannym niebie.

Blake

I Cummings, na ten rok najpiękniejszy:

[jeżeli są jakieś nieba]

jeżeli są jakieś nieba moja matka będzie(całkiem sama)miała
jedno z nich. Nie będzie to niebo bratków ani
kruche niebo konwalii ale
będzie to niebo czarnoczerwonych róż

mój ojciec będzie(głęboki jak róża
wysoki jak róża)

stał obok mojej

kołysząc się nad nią
(w ciszy)
z oczyma które naprawdę są płatkami i nic

nie widzą z twarzą poety która naprawdę
jest kwiatem a nie twarzą z
rękoma
które szepczą
To moja ukochana moja

(gdy nagle w świetle słońca
skłoni się,

i skłoni się cały ogród)