Pasztet z ciecierzycy, fasoli i marchwi, z aromatycznym akcentem cebuli. Oraz wynalazki Robinsona.

Powinnam zacząć od pasztetu.

Szklankę ciecierzycy, ze dwie szklanki fasoli,  około 1/2 kg marchwi, dwie małe cebule i 4 jajka. Tak mniej więcej brzmi przepis na miłosne zauroczenie wegetariańskiej części rodziny. Ciecierzycę i fasolę moczymy na noc, rano gotujemy w tej samej wodzie z dodatkiem liścia laurowego i soli, do smaku. Marchew też gotujemy, a cebulę zostawiamy surową. Potem przekręcamy wszystko przez maszynkę, dodajemy bułkę odciśniętą w mleku, kilka łyżek bułki tartej, cztery jajka, doprawiamy tymiankiem, majerankiem lub rozmarynem, co kto lubi, ja wszystko naraz :) Pakujemy w blaszkę wyłożoną pergaminem, po wierzchu posypujemy kminkiem. Proste, przyjemne, pyszne.... na zimno, na kanapki, i na gorąco, w jajku i bułce usmażone, jako dodatek do ziemniaczków rumianych z cebulką i pikli z curry. Nie rozwala się, nie kruszy, sprężyste, jędrne jak Jagienka z Krzyżaków.
W ciągu dwóch dni pasztecisko znikło.
Mimo odwilży zimno mi - chce mi się ciągle gorących zupek,  zapiekanek, ciepłego jedzonka. Zupy grochowej z grzankami. Zapiekanych jabłek z plasterkami gruszek, podlanych syropem. Owinąć się w koc, herbata, stopy o kominek.
A za oknem szalało dzisiaj słońce, wiatr pachniał przedwiośniem, nieco arktycznym, ale jednak. Śnieg jest podszyty wodą, przezroczysty jak kryształy,  wiatr podwiewa zimie poszargane sukienki. Omawiam z szóstą klasą Robinsona Crusoe, znowu, znowu, dzisiaj młoda adeptka polonistyki stwierdziła z powagą, że jednym z wynalazków Robinsona na wyspie były ptasie jajka. Wynalazł je na skałach.
Mea culpa, nie sądziłam, że tak zinterpretują pojęcie wynalazku...