Jak założyć ogród, czyli magia, po prostu magia

Jak to jest, że z nasionek wyrastają cuda? Czarna ziemia, zaorana, pograbiona, zasiane zagonki....  a potem tylko słońce, deszcz, ciepełko i zaczynają się czary. Tyle lat już sadzimy ogród i zawsze mnie to zachwyca.  Magia delikatnych pączków mirabelek w kwietniowym deszczu, przemieniających się w pszczeli raj zapachów i bieli. Magia sałaty wiosennej, młodej marchewki, koperku jak tysiąc i jeden radości, magia groszku, traw, letnich cynii, malw, fasoli do nieba...

Teraz śniegi, podmalowane błotnistą halką roztopów, a już niedługo - magia.

Popatrzcie, jak dzieją się cuda. Niemal czuć, jak Bóg się nad tym czarodziejstwem zieleni uśmiecha...

Najpierw dużo kopania, grabienia i siania. Potem ze trzy razy pielenie, pielenie. Potem już wszystko rośnie z entuzjazmem, jak to na wsi, kwiaty, zioła, warzywa, wszystko razem. Nawozów sztucznych nie ma, tylko gnój co parę lat. Zagonki sadzimy razem z sąsiadami, jak widać na zdjęciu, jedna rodzina, jeden zagon. Przeważnie i sadzenie, i zbieranie odbywa się razem.  Wymieniamy się dobrem: ja od pani Lusi jarmuż, pani Ala ode mnie słoneczniki, ja od nich seler, oni ode mnie ogórki, co komu trzeba^^ Z Miłym siejemy razem, a pielić pomaga kto może, np Agniesia :) Jak miło siąść potem w trawie i chrupać świeży ogóreczek...

 

 
 

 

  

 

Miły wśród  kwiatów i mama buszująca wśród marchewki.

 Kalina przy zbiorach. Marchewka swoja, nawozami niesypana, może niezbyt  okazała, ale za to smaczniutka :)

 Uwielbiam dyniowe kwiaty :)

I młodziutkie ogórki! I porzeczki, i zapach kopru :)

Moje ulubione na obwódki ogrodu - słoneczniczki odmiany Teddy Bear, puchate i malutkie. Niewymagające absolutnie, rosną same!