Na obiad była grochówka z grzankami, cząbrem i laurowym listkiem. pachniało pięknie.
Na deser jest Umberto Eco, gruba księga o miejscach legendarnych i ich historii. Trzeba ją wyczytywać powoli i smakowicie, żeby się szybko nie skończyła.
Zapraszam więc do kuchni Kaliny i w okolice. Częściowo widać mnóstwo "przydasiów", które służą tylko i wyłącznie poprawianiu mi humoru :) Ale nic tak nie poprawi nastroju jak żywe, cudowne kwiaty i zieleń.
Co może konkurować ze słońcem, niebem, odwilżą i zielenią w taką sobotę? Jestem doenergetyzowana chyba maksymalnie, ale jednak jeszcze się zmieści!
- smak sałatki owocowej w ładnej salaterce.
- sok, wyciśnięty w cudownej wyciskarce wolnoobrotowej, zawiesinowy i słodki
- wizja połowy soboty i całej niedzieli ZANIM pójdę do pracy, w dodatku wszystko już poprane i poprasowane
- w sypialni stoi na oknie porcelanowy ptaszek, a do kolekcji porcelanowych lalek przybyła mi nowa, Duży twierdzi, że przypomina cygankę z Sherlocka Holmesa :)
A z ostatnich: ubieram Małego na dwór, przy czym jemu sie wcale nie śpieszy, ja pakuje go w narciarskie portki jak dwa spadochrony, sapiąc i kucając, a on w tym czasie bawi się wieszakiem, robi miny do lustra, udaje robota, mijają minuty, w końcu oznajmiam wzdychając:
- Mały, wiesz, ile tracimy czasu?
- Mamo, a wiesz, że czas jest niczym dla dzieci? - odpowiada mi mój filozof, po czym podskakując, rusza na podbój odwilżowego podwórza.
No naprawdę, jaka zima? Hiacynty w wazie są najśliczniejsze i masz porządek w kuchni... i skąd bierze się porcelanowe lalki?
OdpowiedzUsuńMały Kartezjusz Ci rośnie. Jego filozofia jest smakowita, czytelna i trafiająca w sedno.
Po pierwsze: Zima jest. Śnieg mi z dachu spada, prosto na krzak porzeczki pod oknem i tuję. Ha, krzak przezył, tuja się rozpłaszczyła, zupełnie jak u Agnieszki w opowiadankach o wieśmie i ogrodniku - nasze przetrwało, zamorskie padło!
UsuńPo drugie: Nie mam porządku w kuchni, mam uporządkowany kuchenny nieład. Nie za bardzo lubię stylizowane zdjęcia, tak więc widzisz na zdjęciu to, co tam stoi faktycznie, np: płyn do mycia naczyń, ha!
3. Porcelanowe lalki bierze się od przyjaciół. Znaczy, przyjaciele je dają w prezentach, bo wiedzą, że zbieram :)
4. Prawie jak mądrości Kłapouchego: czym jest czas? Niczym!
No i zobacz, jaką Kłapouchy karierę zrobił!
UsuńPS. U nas dziś na słońcu +20 i sokawka na tarasie!
OdpowiedzUsuńO jak wiosennie u CIebie Kalinko!:):) A od dzieci to niejeden filozof mógłby się uczyć:):) Pozdrawiam ciepło!:)
OdpowiedzUsuńPonieważ Uniwersytet w Białymstoku zamyka nierentowny wydział filozofii, widać, że młode pokolenie postanowiło kształcić się w domu :D
UsuńJa odpozdrawiam, równie ciepło, Ingo :)
A na co komu filozofy? Kto się tym naje? Markjeting i główni specjaliści od spraw ogólnych (moje marzenie) - to jest słuszny kierunek!
OdpowiedzUsuńKurde, a mi się marzą filozofujący szewcy, zegarmistrze, hydraulicy i stolarze, tudzież kilka innych uroczych zawodów, bez których ani rusz. A takich fachowców malutko, oj malutko... Mamy dwóch znajomych filozofujących stolarzy. Ludzie, jak ja ich lubię! Zawsze, kiedy przyjdą, to nie tylko na wszystko mają radę (zepsuty zamek, ciężko otwierająca się klapa na strych, mebel na miarę itp.), ale przy okazji mam ucztę dla ducha. Cudownie się z nimi rozmawia.
OdpowiedzUsuńBardzo lubię być w Twoim domu:) Nawet na odległość :)
OdpowiedzUsuńJak to jest, że czas jest niczym dla dzieci, a kiedy dorastają, stają się jego niewolnikami... Może Małemu zostanie na zawsze filozoficzne podejście do życia? To takie zdrowe i świeże ;)
OdpowiedzUsuńKuchnia cudna, taka domowa, kalinowa ;)) W takiej najlepiej spędzać czas. Ściskam ;)
Może dlatego, że naśladują nas, dorosłych, w podejściu do tego czasu... a skoro wszyscy gonią, to i czas zaczyna uciekać. Napiłabym się z wami herbatki w mojej kuchni, ech :)
UsuńWiosennie, kwiatowo, domowo i filozoficznie, po prostu pełnia:) U mnie storczyk też kwitnie, ale hiacynty jeszcze w piwnicy, może pod koniec lutego je wezmę do domu.
OdpowiedzUsuńBardzo piękne spostrzeżenie, Inkwizycjo. Z tym czasem. A potem jak człowiek dziecinnieje, to znów ma on mniejsze znaczenie:)
U mnie w piwnicy zimują : moje hortensje, róże pienne, pelargonie, begonie ciotki i fuksje też ciotki. Cały tłumek czeka na wiosnę :)
UsuńSame nazwy już we mnie budzą tęsknotę za wiosną:))1
OdpowiedzUsuń