Ephemera

Za oknem cynamony, biele i czerń, ze wstążką grynszpanowej zieleni sosen. Stary rok pakuje walizki, a ja pomagam mu, zbierając ulatujące szpargałki, rachunki, bilety, skrawki dni. Jest takie piękne słowo - ephemera - wszystko, co ulotne, drobne, nieważkie prawie, prawie zbyte machnięciem ręki, pozbawione powagi, mieniące się jak skrzydła ważek. Efemeryczne. Bezcenne.

Zaglądam wstecz, do bloga, jak do starej, wysłużonej walizki. Nie ulatujcie, mieniące się, grynszpanowo - szafirowe ephemera, błękity polnych cykorii, zachody majowe, smutki jesienne, połaskoczcie mi palce wspomnieniami...

1 stycznia 2014 wstawiłam do wazonu gałązki wiśni.

 5 stycznia zakwitły truskawki w doniczce i jedliśmy z Miłym wafle z karmelem. 

11 stycznia kupiłam malachitowy wisiorek. 

 8 lutego na obiad była grochówka z grzankami, cząbrem i laurowym listkiem. Pachniało pięknie.

 21 lutego był ubywający księżyc, połyskiwał srebrem  375691 km od Ziemi i robił się coraz mniejszy.

27 marca traktor zakopał nam się w lesie przy wożeniu drzewa. 

Dzień wcześniej Duży miał urodziny. 

27 kwietnia posadziliśmy maturalne drzewo.

29 zakwitły wiśnie. 

22 maja poziomki.

Robiłam syrop ze stokrotek. 

30 czerwca oglądałam świetliki w Sylvanii.

 W lipcu wdychałam wiatr, pędzący od wyspy Edwarda, zachodził księżyc nad jeziorem, a w Kalinowie zakwitała ruta. 

W sierpniu upinałam tiul na weselu i grzałam stopy w gorącym piasku, we wrześniu robiłam dżem z żywopłotu, grusztardę i obchodziłam pierwszy dzień jesieni. 

W październiku nadciągnęła jesień jak Tamerlan, biorąc wszystko, obdzierając brzozy ze złota, jedliśmy ruskie pierogi i malowałam drzwi. 

Duży poszedł na studia, zdał prawo jazdy a 19 listopada spadł pierwszy śnieg. 

W grudniu z dzwoneczkami wjechała zima, zapachniało choinką, miodem, piernikiem i spełnionymi marzeniami z dzieciństwa. 

Na Święta mieliśmy zaręczyny Elfa i Dużego. To ostatni, cudowny, migotliwy akord tego roku.

Teraz próbujemy z siwiutkim 2014 domknąć tegoroczną walizkę, jeszcze gdzieś migocze błękitem, jeszcze kilka cytatów z Emily Dickinson, zagubiona filiżanka, koralik, sroki na płocie... warkocze wierzb... zimowity... światełka listopada... nadzieje na nowy rok, moja modlitwa o ciepłą, Bożą rękę nad tym wszystkim, co nadchodzi...

... domyka się wieko.